2024-03-29T12:14:35Z
https://rlps.urmia.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=3023
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
مطالعه آناتومی و باقت شناسی ریه ها در بلدرچین ژاپنی
غلامرضا
نجفی
علی
شالیزار جلالی
شاپور
حسن زاده
دستگاه تنفسی در تمام موجودات از جمله پرندگان دارای اهمیت زیادی است. با توجه به اینکه پرندگان، به دلیل پرواز در ارتفاعات، نیاز بیشتری به تبادل اکسیژن دارند، دستگاه تنفسی سازگاری­های خاصی را از لحاظ آناتومیک به­دست آورده است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی آناتومیکی و هیستومورفومتریک ریه­ها در بلدرچین بالغ ژاپنی صورت پذیرفت. در این مطالعه، 16 بلدرچین بالغ ژاپنی با وزن متوسط 35/4 ± 150 گرم استفاده شد. ریه­های تحت بررسی سادۀ کالبد­شناسی قرار گرفت و فراسنجه­های وزن، طول، عرض و ضخامت ریه­ها اندازه­گیری شد. سپس ریه­ها به­صورت جداگانه، در محلول ثبوتی فرمالین 10 درصد گذاشته شد و متعاقب تهیۀ مقاطع بافتی، از لحاظ هیستومورفومتریک ارزیابی شدند. یافته­های این تحقیق نشان داد که هر دو ریۀ راست و چپ در بلدرچین از فضای بین­دنده­ای اول و دوم شروع شده، تا انتهای خلفی دندۀ ششم کشیده شده­اند. همچنین میانگین وزن، طول، عرض و تعداد بریدگی­های ریه به ترتیب 026/0 ± 887/0 گرم، 068/0 ± 325/2 سانتی­متر، 038/0 ± 315/1 سانتی­متر و 147/0 ± 00/5 عدد است. مشاهدات بافت­شناسی نیزنشان داد که برونش­های اولیۀ داخل ریوی، توسط اپی­تلیوم استوانه­ای مطبق کاذب مژه­دار، برونش­های ثانویه توسط اپی­تلیوم مکعبی ساده و پارابرونش­ها توسط اپی­تلیوم سنگفرشی تا مکعبی ساده مفروش می­گردند.
اپیتلیوم
هیستومورفومتری
طول ریه
وزن ریه
2015
02
20
1
8
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20035_be416adc91d0fa63bd1471a0dacd0553.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
اثرات پودر سیر و سیاه دانه بر عملکرد بلدرچین های تخم گذار در معرض گلوکوکورتیکوئیدها
بیگرد
دهقان
اردشیر
شیخ احمدی
هدف مطالعۀ حاضر، ارزیابی تأثیرافزودن پودر سیر یا سیاه­دانه بر عملکرد بلدرچین­های تخم­گذار ژاپنی تحت استرس(با تزریق گلوکوکورتیکوئید) بود. به این منظور تعداد 120 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 11 هفتگی به­طور تصادفی در 12 قفس قرار داده شدند و به سه گروه شاهد، تغذیه شده با 30 گرم در هر کیلوگرم پودر سیر و تغذیه شده با 20 گرم در هرکیلوگرم پودر سیاه­دانه اختصاص پیدا کردند. جیره­های آزمایشی به مدت 4 هفته مورد استفاده قرار گرفتند. در سن 15 هفتگی، به نیمی از پرندگان هر گروه دگزامتازون(2 میلی­گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 7 روز) و به نصف دیگر، سرم فیزیولوژیک(به مقدار هم­حجم دگزامتازون) به صورت زیر جلدی تزریق شد. پس از پایان 7 روز تزریق دگزامتازون، دو جوجه از هر قفس انتخاب شدند و نمونه­های خون جهت جداسازی پلاسما از ورید بال آنها گرفته شد. نتایج نشان داد که دگزامتازون، منجر به کاهش وزن بدن و تولید تخم گردید. میزان اسید اوریک پلاسمای پرندگان تحت دگزامتازون، بالاتر از مقدار مربوط به پرندگان تحت تزریق سرم فیزیولوژیک بود. اسید اوریک، شاخص افزایش مسیر کاتابولیسم پروتئین بدن، به علت استرس ناشی از دگزامتازون است. با این حال، گنجاندن پودر سیر یا سیاه­دانه در جیره­ی بلدرچین­ها نتوانست عوارض جانبی ناشی از دگزامتازون بر عملکرد و کاتابولیسم پروتئین­ها را تغییر دهد.
باروری
تنش
دگزامتازون
وزن تخم
2015
02
20
9
17
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20036_6b51293c64949a82e131e1bfda90d2d5.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
تاثیر سطوح مختلف عصاره علف چای (Hypericum perforatum) و آنتی بیوتیک نئومایسین بر عملکرد، برخی ویژگیهای لاشه و خصوصیات گوشت سینه و ران جوجه های گوشتی
سارا
بهشتی مقدم
زربخت
انصاری
حمید
دلدار
سید علی
جعفرپور
این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات مختلف گیاه علف ­چای(Hypericumperfotatum) و آنتی­بیوتیک نئومایسین بر عملکرد، ویژگی­های لاشه و کیفیت گوشت جوجه­های گوشتی انجام شد. در این پژوهش، از 180 قطعه جوجه­ی گوشتی نر سویۀ راس 308 استفاده شد. این پژوهش طی شش هفته و در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار(پن) در هر تیمار و 12 قطعه جوجه در هر پن انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد(بدون افزودنی)، سه سطح عصارۀ علف­چای(25/0، 50/0 و75/0­گرم­ در­کیلو­گرم جیره)، و آنتی­بیوتیک نئومایسین(2/0 ­گرم در­کیلو­گرم جیره) بودند. برای اندازه­گیری تردی گوشت از تست فشاری با پروپ دندانی(TA7) استفاده شد و تست تجزیه و تحلیل ترکیب بافت با پروپ استوانه­ای(TA25) انجام گرفت. جوجه­های تغذیه شده با آنتی­بیوتیک، بیشترین مصرف خوراک را در کل دوره، نسبت به جوجه­های تغذیه شده با علف­چای داشتند(05/0>P). افزودن عصارۀ علف­چای به­­طور معنی­داری میزان پروتئین سینه و ران را افزایش داد(05/0P<). به­علاوه جوجه­های دریافت­کنندۀ 5/0گرم علف­چای، کمترین درصد چربی حفرۀ شکمی را نسبت به جوجه­های تغذیه شده با جیره­های شاهد و حاوی آنتی­بیوتیک داشتند(05/0P<). بیشترین مقدار شاخص قابلیت ارتجاعی و کمترین مقدار سختی و قابلیت جویدن، در گوشت ران جوجه­های تغذیه شده با 5/0 گرم علف­چای مشاهده شد(05/0P<). بیشترین سختی سینه و ران، در تست فشاری مربوط به جوجه­های تغذیه شده با آنتی بیوتیک بود. یافته­های حاصل از این پژوهش نشان داد که افزودن سطوح مختلف علف ­چای به جیره می­تواند سبب بهبود کیفیت گوشت پرنده گردد و لذا می­تواند به­عنوان جایگزین آنتی­بیوتیک در جیرۀ طیور، برای بهبود کیفیت گوشت استفاده شود.
پروتئین گوشت
تردی گوشت
کیفیت گوشت
مصرف خوراک
2015
02
20
18
27
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20037_f4acf27c851292697d32f998e31e1d74.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
بررسی سطوح مختلف پودر آویشن(Thymus vulgaris) و ویرجینامایسین بر عملکرد، برخی ویژگی های لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی
سلیمه
یزدانی
زربخت
انصاری
سارا
بهشتی مقدم
محمد علی
بهروزلک
در این پژوهش، از 195 قطعه جوجه خروس یک روزۀ سویۀ راس با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف پودر آویشن(Thymus vulgaris) و آنتی­بیوتیک ویرجینامایسین بر عملکرد، برخی ویژگی­های لاشه و فراسنجه­های خونی جوجه­های گوشتی به مدت 6 هفته استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار و 13 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گرفت. تیمار­های آزمایشی شامل: تیمار شاهد(بدون افزودنی)، سه سطح پودر آویشن(5/0، 1 و 5/1 درصد) و یک سطح آنتی­بیوتیک ویرجینامایسین(15/0 درصد) بودند. نتایج نشان داد که جوجه­های تغذیه شده با سطوح 1 و 5/1 درصد پودر آویشن در دورۀ پایانی و کل دوره، مصرف خوراک کمتری در مقایسه با جوجه­های دریافت­کنندۀ آنتی­بیوتیک داشتند. همچنین جوجه­های تغذیه شده با سطوح مختلف پودر آویشن، افزایش وزن بیشتری در دورۀ رشد و ضریب تبدیل خوراک کمتری در دورۀ رشد و پایانی نسبت به جوجه­های تغذیه شده با آنتی­بیوتیک و تیمار شاهد داشتند. بیشترین درصد وزن لاشه و سینه در جوجه­های دریافت­کنندۀ 1 و 5/1 درصد پودر آویشن مشاهده شد. استفاده از سطوح مختلف پودر آویشن در جیرۀ جوجه­های گوشتی موجب کاهش معنی­دار چربی حفرۀ شکمی نسبت به جوجه­های تیمار آنتی­بیوتیک گردید. همچنین کمترین کلسترول و LDL پلاسما نیز مربوط به جوجه­های دریافت­کنندۀ پودر آویشن بود. به­طور کلی، استفاده از پودر آویشن موجب بهبود عملکرد، برخی از صفات لاشه و فراسنجه­های خونی می­شود و لذا می­تواند جایگزین خوبی برای آنتی­بیوتیک­های محرک رشد باشد.
آنتیبیوتیک
چربی حفرۀ شکمی
ضریب تبدیل خوراک
کلسترول
2015
02
20
28
37
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20038_6cb07745be9f1f2bd2a7878f78ce5993.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
تاثیر عصاره آویشن بر میزان مواد مغذی و رنگ گوشت جوجه های گوشتی دریافت کننده نیترات سدیم در آب آشامیدنی
توحید
بومی
محسن
دانشیار
در این­ آزمایش،­ از 220 قطعه ­جوجۀ نر یک روزه سویۀ راس(308) در 5 گروه به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد عصارۀ آویشن در آب آشامیدنی حاوی نیترات سدیم(4/27 میلی­گرم در لیتر) بر کیفیت، میزان مواد مغذی و رنگ گوشت جوجه­های گوشتی و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت .نتایج نشان داد که مصرف عصارۀ آویشن یا نیترات، تأثیری بر میزان مواد مغذی گوشت ران(خاکستر، پروتئین خام، چربی خام و اسیدیته) جوجه­های گوشتی بجز رطوب ندارد. مصرف نیترات، میزان رطوبت گوشت را به­طور معنی­داری کاهش داد، در حالی که مکمل­سازی عصارۀ آویشن، سطح آن را افزایش داد. در مقایسه­های مستقل هم مصرف عصارۀ آویشن به­طور معنی­داری منجر به افزایش رطوبت گوشت گردید. همچنین شاخص­های رنگ گوشت روشنی(L)، کاهش قرمزی (a)و زردی(b) تحت هیچکدام از تیمارهای آزمایشی واقع نشد. به علاوه میزان نیتریت گوشت جوجه­های تیمارهای مختلف آزمایشی مشابه بود. به­طور کلی، اگرچه مصرف نیترات یا عصارۀ آویشن تأثیری بر میزان مواد مغذی(بجز رطوبت) و رنگ گوشت ران جوجه­های گوشتی ندارد، اما اثرات آنتی­اکسیدانی عصارۀ آویشن با حذف رادیکال­های آزاد، از دهیدراته شدن سلول­های گوشت ران جلوگیری کرده، در نتیجه رطوبت گوشت را افزایش داده است.
اسیدیته
پروتئین خام
چربی خام
رنگ گوشت
رطوبت
2015
02
20
38
47
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20039_8d571325d1a59185755fce635d491340.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
اثرات عمل آوری کنجاله کانولا با مس و مکمل سازی ال آرژنین بر وزن بدن و حساسیت به آْسیت در جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایاه کنجاله کانولا
صبا
عظیمی یوالاری
پرویز
فرهومند
سینا
پیوستگان
این تحقیق جهت ارزیابی اثر مکمل­سازی سطوح مختلف مس( صفر، 125 و250 میلی­گرم در کیلوگرم) و ال-­آرژنین(صفر، 1/0 و2/0درصد ) بر وزن بدن و حساسیت به آسیت در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره­های بر پایۀ کنجالۀ کانولا انجام گرفت. تعداد 405 قطعه جوجۀ ­گوشتی نر سویۀ راس 308 در سن 21 روزگی در یک آزمون فاکتوریل(3×3) و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 5 تکرار و 9 قطعه در هر تکرار به مدت 21 روز(21 تا 42 روزگی) مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از سطح 250 میلی­گرم در کیلوگرم مس به طور معنی­داری باعث بهبود وزن بدن گردید. افزودن سطح 2/0 درصد مکمل آرژنین به جیره باعث کاهش وزن نسبی قلب و نسبت وزن بطن راست به کل­ بطن­ها گردید، در حالی که استفاده از مکمل مس نسبت وزن بطن راست به کل بطن­ها را افزایش داد. همچنین افزایش معنی­داری در درصد هماتوکریت جوجه­های تغذیه شده با سطح 250 میلی­گرم در کیلوگرم مس مشاهده شد. مکمل­سازی آرژنین به جیره باعث کاهش غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول­های قرمز و درصد هماتوکریت خون جوجه­ها گردید. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که مکمل­سازی جیرۀ بر پایۀ کنجالۀ کانولا با آرژنین و مکمل مس می­تواند به ترتیب باعث بهبود همودینامیک­های ریوی و تعدیل اثرات نامطلوب گلوگوزینولات­ها بر عملکرد گردد.
هماتوکریت
هموگلوبین
نسبت وزن بطن راست به مجموع دو بطن
وزن بدن
2015
02
20
58
67
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20041_e72961a90b87ef445f65f1f2c8011c9e.pdf
پژوهش نامه علوم طیور
1393
1
1
بررسی عملکرد مرغ های تخمگذار تجاری و بلدرچینهای تخمگذارِ ژاپنی در پاسخ به جیره های حاوی سطوح مختلف پروتئین و سیاه دانه(.Nigella sativa L)
سید هادی
گلدانی
بهروز
دستار
محمود
شمس مشرق
سید رضا
هاشمی
امید
عشایری زاده
این پژوهش در دو آزمایش جداگانه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین و سیاه دانه بر عملکرد مرغ­­های تخمگذار تجاری و بلدرچین­های تخمگذار ژاپنی انجام شد. در آزمایش اول، تعداد 120 قطعه مرغ تخمگذار تجاری سویه­یLSL ، در سن 44 هفتگی به 6 گروه همسان از نظر وزن تقسیم شدند. هر گروه دارای 4 تکرار و 5 قطعه مرغ در هر تکرار بود. در آزمایش دوم، تعداد 216 قطعه بلدرچین تخمگذار ژاپنی در سن 10 هفتگی به 6 گروه دارای 4 تکرار و 9 قطعه بلدرچین در هر تکرار استفاده شد. پرندگان آزمایشی به مدت 10 هفته در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 شامل 2 سطح پروتئین جیره(توصیه شده و 85 درصد توصیه شده) و 3 سطح سیاه­دانه(صفر، 5/1 و 3 درصد سیاه دانه) پرورش داده شدند. نتایج هر دو آزمایش نشان دادکه کاهش سطح پروتئین جیره سبب افزایش معنی­دار ضریب تبدیل خوراک در مرغ­های تخمگذار و بلدرچین­های ژاپنی شد(05/0>P). درصد تخمگذاری و وزن تودۀ تخم در مرغ­های تخمگذار تغذیه شده با سطح پروتئین متعادل بیشتر از مرغ­های تغذیه شده با سطح کم پروتئین بود(05/0>P). در بلدرچین­های ژاپنی، درصد تخمگذاری و وزن تودۀ تخم پرندگان تغذیه شده با سطح پروتئین متعادل اختلاف معنی­داری با پرندگان تغذیه شده با جیرۀ کم پروتئین نداشت(05/0<P). در مرغ­های تخمگذار، استفاده از جیرۀ حاوی پروتئین متعادل و سیاه دانه سبب بهبود معنی­دار وزن تخم شد(05/0>P).
تولید تخم
وزن تودۀ تخم
ضریب تبدیل خوراک
مصرف خوراک
2015
02
20
69
80
https://rlps.urmia.ac.ir/article_20042_8e8dff67087f8a4eb13dfdbaa33d9b89.pdf